سالروز آغاز امامت حضرت حجت و دستگیری شرور معروف(ریگی) توسط سربازان
گمنام ایشان را به
پیشگاه حضرت حجت، مقام معظم رهبری و دوستان ولایت مدار
تبریک عرض می کنم

اگر عنایتی بر این گدا کنی چه می شود
مس وجود جان من طلا کنی چه می شود
غم فراق و دوریت گرفته سینه مرا
اگر که عقده دلم تو وا کنی چه می
شود
به زخم های جان من بنه ز لطف مرهمی
به قلب زار من اگر شفا دهی
چه می شود
هر آن طبیب کآمدم فزون نمود درد من
تو دردهای من اگر دوا
کنی چه می شود
ای وعده بی‏دروغ الهی! وقت آن است که از پشت پرده غیبت بیرون آیی؛ که زخم فدک، دیری است لب به شکایت گشوده است.
بیا تا زمین را از خواب غفلت بیدار کنی؛تا مرهمی باشی بر دردهای زینب (س)
هنوز سر بریده حسین علیه‏السلام ، در انتظار انتقام توست! آتش سینه فاطمه (س) ، خنکای ظهور تو را می‏طلبد!
امروز، خورشید مهربان‏تر از همیشه بیدار می‏شود. روز از شانه‏های تو آغاز
می‏شود تا جهان، بزرگی‏ات را ببیند؛ چون بزرگی ابراهیم خلیل علیه‏السلام
در برابر بتانی که فرو ریختند.
امروز، روز بزرگی توست؛ بزرگی تو بزرگ‏تر از تمام پیامبران است. بزرگی تو
از ازل آغاز شده و با ابدیت به پایان می‏رسد خدا از امروز، تو را بزرگ‏تر
از هر کسی می‏خواهد.
امروز، روز آغاز مهربانی خداوند با دنیاست، روز مهربانی تو با جان‏های
تشنه ما امروز، فروردین‏ها از لبخند تو شکوفه خواهند داد و اردیبهشت‏ها با
نفس‏هایت بهشتی می‏شوند.
ابدیت در تو خلاصه می‏شود و شادی، با لبخندت به نهایت کمال می‏رسد. بعد از
امروز، جهان آغاز می‏شود؛ جهان از امروز، دوباره متولد خواهد شد.
امروز اولین روزی است که خداوند سرنوشت زمین را به تو سپرده است. جهان با
هزار دهان تو را به ستایش نشسته است. دنیا از هزار دریچه آمدنت را کل
می‏کشد. آمدنت، بشارت صبح است برای شب‏های تاریک بشر؛ بشارت رهایی است
برای پرندگان دل‏مرده؛ مژده باران است برای دشت‏های حسرت به دل. زمین در
خود مچاله شده است؛ جهان از ستم خسته، چشم‏ها به در سپید و فریادها در گلو
خفه شده است.
مبارک باد پادشاهی‏ات بر عالم! دنیا از امروز نفس راحتی می‏کشد. هستی، در
سایه‏سار ولایت تو آرام می‏گیرد. پادشاهی‏ات، امان‏نامه آسمان‏ها و زمین
است! مژده آمدنت، بادها را این‏چنین عاشق و آواره کرده است. به اشتیاق
توست که درختان، ایستاده‏اند. به احترام توست که کوه‏ها قیام کرده‏اند.
روز پادشاهی توست؛ روز تاج‏گذاری دوباره عدالت، روز بر تخت نشستن عزت، روز
پایان اندوه، روز لبخندهای فراگیر، روز شادی همگانی، روز خوش‏بختی خاکیان،
روز تحیت و سلام مدام فرشتگان، روز روزهای خوش آینده، روز لحظه‏های مبارک
و شیرین، روز چشم‏انتظاری جهان.
جهان در پوست خود نمی‏گنجد؛ از این همه شادی فراگیر. از این همه خوش‏بختی... .
... اگر دعا، از آسمان اجابت بالا می‏رود!
اگر دلی به دوستی با خدا صمیمی است، مانند وسعت آبی اقیانوس، وقتی با نیلی
آفاق یکی می‏شود، همه از وساطت وجودی است که پیشوایان را غایت و امامان را
نهایت است؛
چنانچه به دنیا تولد یا تحولی باقی است، به بقای حضرت مولاست که هستی ز هستی او جان دارد.
و به برکت خوشه‏های دعا که هر صبح در دستان او می‏روید، روزی موجودات در
کاسه قسمت سرازیر می‏شود. و به احترام حضور او، ستون‏های آسمان برقرار است
و زمین در حرکت خود بی‏قرار، روند زمان را در دست دارد
یازده جاده از جاده‏های امامت پیموده شده بود و تو آخرین جاده‏ای شدی که
تا آسمان قد کشید و به افلاک رسید. و خدا خواست که چشم‏های زمین در انتظار
به سر ببرد. خدا خواست که حسرت بکشند زمینیان دیدار تو را.
آقا! زودتر بیا و ما را برسان به آرزوهای دست نیافته یازده مرد آسمانی.